Bambu Çiçeği

Bambular iki yüzden fazla türe ayrılır. Bazı bilim adamları bunu beş yüze kadar 
çıkarırlar. Bambulardan çoğu Asya’ da, büyük bir kısmı ise Amerika’ da, bazıları 
Afrika’da, deniz yüzeyinde 3.000 m ( Himalaya ), hatta 5.000 m ( Andlar ) 
yüksekliğe kadar yetişir. Bambunun, içi boş ve düğüm düğüm bölmeli bir gövdesi, 
düğümlere bağlı sürekli yada süreksiz bir yaprak kını ve başaklardan oluşan az 
çok dallı salkım biçiminde çiçekleri vardır. En büyük bambu türü ( Cava’ da 
yetişen Gigantocloa maxima ) 45 m boy yapar. Hemen hemen bütün bambular, Güney 
Avrupa iklimine uyum gösterir. Bugün bambular tropikal kuşakta yer alan 
ülkelerin hemen hepsinde yetiştirilmektedir. Çin kçkenli olan saz bambu, 
Cezayir’ de yetiştirilir. Bambular kök parçalarıyla yetiştirilip çoğaltılır.
Bambuların hafif fakat esnek ve dayanıklı olan gövdeleri ( sapları ), gemi direği ve yapı gereci olarak 
kullanılır. ( Çin ve Japonya’ da bazı köylerde evlerin tümü bambu odunuyla 
yapılmıştır.) bambu gövdeleri enine kesilerek, bunlardan vazolar, kutular, 
trampetler yapılır. Körpe filizleri sebze olarak yenilir. Bazı bambu türleri çok 
nitelikli kağıt hamuru verebilir.
XVII. yy.’ da, Avrupa’ ya ithal edilen bambu gövdelerinden az çok işlenerek evlerde, teraslarda ve 
bahçelerde kullanılabilen hafif mobilyalar yapıldı.
Türkiye’ de XIX: yy.’ ın ikinci yarısında, saray bahçelerinde yetiştirilmeye başlayan bambulardan bir 
grup bugün Beylerbeyi Sarayı’ nın bahçesindedir. Akdeniz ve Ege Bölgelerinde de bambu yetiştirilebilir.